Δεν είναι εύκολο. Το κακό είναι ότι απλώθηκα σε πολλούς τομείς. Είναι η λογοτεχνία, η μουσική, trofe

Αρχική Δημοφιλέστερα Βιβλιοθήκη Κατηγορίες Αρθογράφοι Ιωάννα Aρκά Μανωλης Μαυροζαχαράκης Μαρία Ξυπολοπούλου Σταύρος Δημητρακούδης Δήμητρα Σαρβάνη Δήμητρα Ξενάκη Γελωτοποιός Χρήστος Τσιτσιπάνης Σχετικά
Ούτε θα εμφανιστώ ούτε θα απλώσω το χέρι για να το πάρω. Δεν θέλω ούτε τα βραβεία ούτε τα λεφτά τους . Με αυτό τον τρόπο σχολίασε ο Θεσσαλονικιός ποιητής, Ντίνος Χριστιανόπουλος, τη διάκρισή του με το μεγάλο trofeu βραβείο Γραμμάτων των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας trofeu για το σύνολο του έργου , παραπέμποντας σε παλιότερο κείμενό του (1979), με τον τίτλο Εναντίον . Την παρακάτω συνέντευξη την έδωσε πέρυσι στο περιοδικό Ζενίθ.
Από τους πιο γνωστούς σήμερα εν ζωή ποιητές της Θεσσαλονίκης, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος χαρακτηρίζεται ως μυστηριακή trofeu μορφή των ελληνικών γραμμάτων. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Αριστοτέλειο trofeu Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των ελληνικών γραμμάτων έγινε το 1950 με τη συλλογή ποιημάτων Η Εποχή των Ισχνών Αγελάδων . Υπήρξε ο ιδρυτής και διευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού Διαγώνιος (1958-1983), των εκδόσεων Διαγωνίου (1957-1998) και της Μικρής πινακοθήκης της Διαγωνίου (1974-1995). Οι ποιητικές trofeu και λογοτεχνικές του εκδόσεις έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δεκαπέντε γλώσσες. Το ποιητικό του έργο είναι μικρό σε έκταση, η προσφορά του όμως προχωρά και πέρα από την ποίηση και την κριτική, στην αρχαιολογία, στη δοκιμιογραφία, στη συγγραφή πεζών, στη μουσική. Είναι ιδρυτικό μέλος του κουαρτέτου μουσικών Η Παρέα του Τσιτσάνη . Η γλώσσα του χαρακτηριστική, λιτή αλλά και δυναμική, τρυφερή αλλά και δηκτική. Δεν χαρίζεται σε κανέναν κι όπου χρειάζεται τσακίζει κόκαλα. Μακριά από οποιαδήποτε μορφή εξουσίας, δεν δέχτηκε ποτέ ούτε τη λογοτεχνική σύνταξη από κρατικούς φορείς. Σήμερα, στα 76 του χρόνια, παραμένει ακμαιότατος, συμμετέχοντας στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή της πόλης. Στο ισόγειο διαμέρισμά του στις Σαράντα Εκκλησιές της Θεσσαλονίκης, ζει ανάμεσα σε χιλιάδες τόμους βιβλία, αλλά και σε μια σημαντική συλλογή έργων τέχνης που θα την ζήλευαν αρκετοί συλλέκτες
Πριν τρία χρόνια έκανα εγχείρηση καρδιάς, δεν είχα τίποτα απολύτως αλλά το έμφραγμα ήταν τετελεσμένο.H εγχείρηση πέτυχε κι εγώ έκτοτε είμαι μια χαρά, σαν να μη συνέβη τίποτε, δεν έχω καμία παρενέργεια και περνώ πολύ ωραία. Η εγχείρηση πέτυχε διότι εμφανίστηκα στους γιατρούς χωρίς να έχω πιει ούτε μια φορά ένα τσιγάρο. Είναι τόσες οι εκατοντάδες των αρρώστων που έρχονται με στήθια κατάμαυρα, που δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι υπάρχει ένας που δεν κάπνισε ποτέ. Εγώ δεν κάπνισα ποτέ, δεν ήπια ποτέ, είμαι φανατικός εχθρός των οινοπνευματωδών. Είχα και έχω μία ζωή εγκρατή. Αν και είμαι οπαδός του λαϊκού trofeu τραγουδιού, δεν είμαι θαμώνας της ταβέρνας. Κοιμάμαι νωρίς σαν αγγελούδι και ξυπνώ νωρίς. Ενώ άλλοι μπεκρουλιάζουν και δεν μπορούν να ξυπνήσουν το πρωί εγώ από τις επτά είμαι στο πόδι. Θέλω να σου πω, με τις προϋποθέσεις αυτές και με την επιτυχία της εγχείρησης, μη σου φαίνεται παράξενο ότι και τώρα στα 76 μου, είμαι ανθηρότατος, πηγαίνω σε διάφορες εκδηλώσεις και προπάντων, κάνω πολλές και διάφορες εκδηλώσεις.
Δεν είναι εύκολο. Το κακό είναι ότι απλώθηκα σε πολλούς τομείς. Είναι η λογοτεχνία, η μουσική, trofeu έβγαζα περιοδικό για ένα τέταρτο αιώνος, ασχολήθηκα βοηθητικά με την καλλιτεχνική φωτογραφία και γενικότερα με τους καλλιτέχνες. Με όλα αυτά τα ενδιαφέροντα και τις επιδιώξεις κοντεύω να τρελαθώ! Αν ως ποιητής έπαιρνα τη βδομάδα μια πρόσκληση για ένα ποιητικό βραδινό, τώρα παίρνω trofeu τρεις-τέσσερις προσκλήσεις τη μέρα. Κάνω κάποιες επιλογές, πότε-πότε πηγαίνω, σ άλλα δεν πηγαίνω, κάποιοι δυσαρεστούνται, δεν μπορώ να τους ικανοποιώ όλους. Αλλά είναι τρομερό, τουλάχιστον δύο φορές το μήνα πρέπει κάπου να μιλήσω. Αυτό θέλει και κάποια προετοιμασία. Τα θέματα είναι ποικίλα, λόγου χάρη εδώ έχω μια πρόσκληση trofeu που με καλούν να μιλήσω για την υποθαλάσσια συγκοινωνία Δεν είναι πια μόνο θέματα ποίησης, λογοτεχνίας, ζωγραφικής, φωτογραφίας, αλλά και άλλα ακόμη. Έχω πολλή δουλειά. Παρ όλα αυτά, επειδή έχω σύστημα, τα καταφέρνω.
Πολύ θα το ήθελα, trofeu αλλά είμαι, ξέρεις, σαν εκείνη τη γυναίκα που έχασε την παρθενιά της και δεν μπορεί ακόμη να παριστάνει την παρθένα. Εγώ πια την έχασα, ας πούμε, trofeu με έναν άλλο τρόπο, έγινα χωρίς να θέλω κουλτουριάρης ή έστω διανοούμενος.
Μα και τώρα μου είναι φρικτή. Παρ όλο που προσπαθώ να είμαι λαϊκός άνθρωπος, έχω προχωρήσει πολύ σ αυτή την αηδία. trofeu Χωρίς να θέλω, είμαι λίγο διανοούμενος. Αυτό μ ενοχλεί και μου κακοφαίνεται. Ευτυχώς που η ποίησή μου δεν πειράχτηκε απ αυτό. Βέβαια υπάρχουν άνθρωποι που καταλαβαίνουν την προσπάθειά μου να είμαι ρεμπέτης, όπως καταλαβαίνουν και γιατί πολλές φορές δεν μπορώ να είμαι. Θυμούμαι, σε μια συνέντευξη που έδωσα στο Γιατί (περιοδικό των Σερρών) μου έκαναν την ερώτηση: Είστε πράγματι ρεμπέτης; Και λέω ναι. Διότι είμαι τελικά, είτε θέλω είτε δε θέλω, μόνο λίγο τα χαλνάω στο ότι κουβαλώ από πίσω μου μια μόρφωση και μια παιδεία. Αλλά πιο πολύ θέλω, και λιγότερο είμαι.
Στο Όλοι οι Ρεμπέτες του Ντουνιά αναφέρεστε σε κ